„Wienia” w „Malwie”

ODS ?Malwa? przy współpracy z TeatRoom zapraszają po wakacyjnej przerwie na kolejny spektakl.

Tym razem zobaczymy przedstawienie ?Wienia?, które zaplanowano w sali teatralnej ODS ?Malwa? na niedzielę 10 września br. o godz.17. Bilety: w cenie 20 zł do nabycia w ?Malwie? i naszej redakcji.
Jak zapowiadają organizatorzy, to wyjątkowe wydarzenie. Ostrowiecka publiczność będzie miała przyjemność obejrzeć przedstawienie zrealizowane w konwencji polskiego postdramatu.
– Za sprawą reżyserki Aleksandry Skorupy i pochodzącego z naszego miasta aktora ? Łukasza Dąbrowskiego będziecie Państwo mieli okazję zobaczyć jak zmienia się teatr polski- zachęca Robert Maj. Widz przestaje być tylko zewnętrznym obserwatorem klepiącym się z uciechy po udach w reakcji na wydarzenia prezentowane na scenie. Widz staje się pełnoprawnym uczestnikiem spektaklu, wchodzącym w interakcje z aktorem, kreującym z nim rzeczywistość sceniczną. Przeżywa te same emocje, reaguje na prowokacje.
Kim jest Wienia? To człowiek, który rozlicza się z dotychczasowym życiem i marzy, żeby otworzyć je na nowo, poukładać inaczej. Marzy o miłości, rodzinie i prawdziwym domu. Marzy o prawdziwych, szczerych relacjach z Panem Bogiem.
Łukasz Dąbrowski jest na przemian chłopakiem z blokowiska, kobietą bez rąk, elegancikiem w garniturze, klownem.
Pretekstem scenicznych rozważań Łukasza jest proza Wieniedikta Jerofiejewa ?Moskwa ? Pietuszki?. Historia intelektualisty ? alkoholika Wienieczki, który jedzie pociągiem z Dworca Kurskiego w Moskwie do Pietuszek ? utopijnego miejsca, gdzie czeka na niego ukochana (kobieta lekkich obyczajów) i dziecko. Bohater, który został zwolniony z pracy za alkohol, rozmawia z towarzyszami podróży o historii, filozofii, polityce. Pije z nimi wódkę i śpiewa piosenki. Im bliżej Pietuszek, tym Wienia jest bardziej pijany. Ma zwidy, rozmawia z aniołami, jest kuszony przez szatana. W końcówce spektaklu pojawia się oazowa piosenka. Nie jest ona jak mogłoby się wydawać prześmiewcza. Jest to pytanie egzystencjalne. Co by się stało, gdyby Bóg przyszedł do nas i stanął obok? Co byśmy mu powiedzieli? O co zapytali? Czy potrafilibyśmy wytłumaczyć się ze swojej wiary, która przestała być głębokim przeżyciem, a stała się jedynie pozą i elementem pop-kultury? ? tak jak ta oazowa pieśń.