Nowy Rynek Ostrowca zamiast bazy MPK

Od zawsze były takie miejsca, gdzie ludzie spotykali się i razem przebywali.
Gdzie komunikowali się w różnych sprawach, umacniali relacje. Takim pierwotnym, prahistorycznym miejscem, spełniającym funkcję przestrzeni publicznej, było otoczenie ogniska, wokół którego gromadzono się, korzystając z jego ciepła, gdzie spożywano posiłki, wzmacniano wzajemne kontakty.
Społeczność ? żywy organizm miasta
Społeczności rodzin, znajomych, przyjaciół powiązanych w grupach zainteresowań, czy też skupiających się w różnego rodzaju organizacjach pozarządowych, obywatelskich, tworzą żywy organizm miasta. Dobre relacje między ludźmi są spoiwem, podtrzymującym ich więzi.
-Tak jak woda i powietrze są podstawą dla utrzymania biologicznej funkcji człowieka ? tak dla zachowania i prawidłowych relacji międzyludzkich, niezbędne są przestrzenie publiczne ? podkreśla Z. Pękala.
Przestrzeń publiczna w mieście
Tak było od czasów, kiedy powstawały miasta w starożytnej Grecji, w starożytnym Rzymie. Tak też było w czasach, gdy zakładano miasta w naszym kręgu kulturowym, chociażby Kraków, Sandomierz, Opatów, czy też miasta znajdujące się dziś w strukturze urbanistycznej Ostrowca Świętokrzyskiego – Denków i Ostrowiec. To wówczas Agora ? Rynki stanowiąc centra tych miast, urządzane były jako główne przestrzenie publiczne. To na ich obszarze koncentrowało się życie publiczne, religijne. W ich przestrzeni następowała wymiana handlowa i zawiązywały się relacje pomiędzy gromadzącymi się na nich osobami.
Ostrowiec Świętokrzyski jest miastem, które w swej strukturze posiada dwa historyczne rynki – denkowski i ostrowiecki. Przestrzenią publiczną był i jest ? Park Fabryczny, położony w centrum dawnej osady fabrycznej Klimkiewiczów. Jest nią również park miejski. Funkcje przestrzeni publicznych pełnią też w jakimś sensie kino, muzeum, galerie, stadion KSZO, hale sportowe. Także skwery, place zabaw dla dzieci, osiedlowe boiska sportowe. Ale też ulice – chociaż ich podstawową funkcją jest komunikacja. Swoistymi miejscami przestrzeni publicznej są Targowisko Miejskie, bazarek na osiedlu Ogrody, Galerie handlowe.
Dobrostan miast
Funkcjonalność miast – ich dobrostan, ma ścisły związek z ilością i funkcją przestrzeni publicznych z ich sposobem zagospodarowania. A to w prostym przełożeniu, obok wielu innych uwarunkowań, decyduje o tym, czy statystyczny Kowalski chce w danym mieście mieszkać, przebywać, chce z nim wiązać swoje losy. Ale też zastanawiające jest, na ile przestrzenie publiczne są magnesem przyciągającym odwiedzających miasto.
-Można więc postawić pytanie, czy owe liczne miejsca spełniają kryteria przestrzeni publicznych i na ile mają pozytywny wpływ na rozwój miasta? Czy są one odpowiednio urządzone, aby mieszkańcy mogli z nich korzystać i czy zaspakajają różnorodne mieszkańców potrzeby ? podkreśla Z. Pękala.
Podejmijmy więc próbę spojrzenia na nie przez pryzmat definicji przestrzeni publicznej. Otóż Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i  zagospodarowaniu przestrzennym, przestrzeń publiczną definiuje następująco: Ilekroć w ustawie jest mowa o: (?) ?obszarze przestrzeni publicznej? – należy przez to rozumieć obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno -przestrzenne.
Wbrew ogólnej koncepcji rozwoju miasta
W Ostrowcu obserwujemy zjawisko samoistnego tworzenia się przestrzeni publicznych, które powstają wbrew ogólnej koncepcji rozwoju miasta. W wieloletnim procesie urbanizacji miasta, życie wymusiło (a nie ukrywajmy, że ?luki? prawne pozwalają na to) lokalizację wielu różnorakich obiektów handlowych, usługowych, urzędów oraz instytucji, lecz nie generujących definiowalnej przestrzeni publicznej. Przypadkowych i dziwnych lokalizacji mamy więc wiele. Zespół pasaży handlowo ?usługowych wtłoczonych pomiędzy osiedlami: Słoneczne i Pułanki, liczne obiekty o różnym przeznaczeniu, które wcisnęły się w sąsiedztwo ulic otaczających osiedle Ogrody, stworzyły przypadkową, rozproszoną funkcji przestrzeni publicznej. W czasie gdy powstawały miasta: Denków i Ostrowiec zadbano oto, aby ich rynki jako przestrzenie publiczne, motywowały ich rozwój, to współcześnie, poprzez zmiany ich funkcji utraciły tę wartość. Rynek Denkowski stał się placem zabaw dla dzieci, zaś rynek ostrowiecki, owszem, w kosmetycznym architektonicznym zabiegu zmieniono jego wystrój, lecz utrzymano go w charakterze socrealizmu, a to nie służy obywatelskiemu społeczeństwu i nie sprzyja to ?klimatowi? miasta.
Nowy Rynek Ostrowca Świętokrzyskiego
-Może właśnie teraz jest właściwy ku temu czas, aby z przestrzeni miasta wyodrębnić taki obszar, który dałby nową jakość, nowy impuls do zdynamizowania jego rozwoju, do wydobycia jego tożsamości? Może właśnie teraz należałoby rozważyć, aby w strukturę północnych osiedli mieszkaniowych miasta, które nie mają klasycznych przestrzeni publicznych, wkomponować Nowy Rynek Ostrowca Świętokrzyskiego ? podkreśla Z. Pękala. Ale do tego potrzebna jest głębsza refl eksja. Otóż jest takie miejsce, na które należałoby spojrzeć przez pryzmat owego nowego rynku miasta. To baza Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego położona przy alei Jana Pawła II, która kiedyś była poza miastem, a w naturalnym procesie jego urbanizacji znalazła się w centrum osiedli mieszkaniowych. Obszar ten należałoby zmienić w nowoczesną wielofunkcyjną przestrzeń publiczną, dającą nową wartość urbanistyczno -architektoniczną, a przez to nową jakość, nowy styl dla wizerunku miasta. Z jedną zasadniczą uwagą, to jego samorząd powinien decydować o sposobie i przyszłych funkcjach tego obszaru jako przestrzeni publicznej. Gdyż wiemy to doskonale, że developerzy, a także  inwestorzy prywatni nie dbają o tworzenie przestrzeni publicznych o charakterze ogólnospołecznym.
-Jeśli chcemy, aby Ostrowiec Świętokrzyski był znaczącym w skali regionu, generującym rozwój ośrodkiem w skali lokalnej, Polski, a także, miejmy ambicje, Europy, to analiza i refleksja nad funkcją przestrzeni publicznych w naszym mieście jest niezbędna, a wręcz konieczna – sumuje swoje przemyślenia Zbigniew Pękala.