Źródło Błogosławionego Wincentego Kadłubka przyciąga ludzi z całej Polski

Karwów, malowniczo położona wieś za Opatowem, ściąga ludzi niemal z całej Polski.

Wszystko za sprawą źródła Błogosławionego Wincentego Kadłubka, które bije ze zbocza skarpy. Według lokalnej tradycji woda ze źródła posiada cudowne i lecznicze właściwości. Używana z wiarą leczy oczy i inne dolegliwości.

W Święto Najświętszej Marii Panny odwiedziłam cudowne źródełko.

Karwów jest położony na trasie Opatów -Lipnik. Tuż za, mającą za sobą już dawno lata świetności, Cukrownią Włostów należy skręcić w lewo. Źródełko jest położone niemal na końcu wsi Karwów. Biegnie do niego wąska, ale wyasfaltowana droga. Przy źródle jest Kaplica, w miejscu, gdzie niegdyś stał dom Błogosławionego Wincentego Kadłubka. W pobliżu kaplicy leży kamień, który według tradycji był miejscem modlitwy Bł. Wincentego.

Na miejscu spotkałam czteroosobową rodzinę z Podkarpacia. To od znajomych z Okaliny dowiedzieli się o cudownym źródle. -Byliśmy w sobotę tutaj i jesteśmy dzisiaj - mówili. W sobotę spotkaliśmy przy źródle dwie panie, które miały pełny bagażnik butelek i napełniały je wodą.

Gdy rodzina z Podkarpacia odjechała, do źródła podjechały kolejne osoby. Z bagażnika samochodu wyciągnęły dwa worki butelek. Jak mówili, co miesiąc przyjeżdżają do źródełka i biorą wodę. -Woda ta bardzo dobrze się przechowuje - mówili. Jest czysta, smaczna.

Jedna z mieszkanek Karwowa, zapytana czy woda ze źródła leczy, odpowiedziała, że nie wie, ale trzeba w coś wierzyć. Potwierdziła natomiast, że po wodę ze źródła Bł. Wincentego przyjeżdżają ludzie z odległych miejscowości. Nawet spod Warszawy czy Lublina.

?Mistrz Wincenty, zwany Kadłubkiem, patron diecezji sandomierskiej, ur. ok. 1150 r. we wsi Karwów, zm. 8 marca 1223 r. w Jędrzejowie. Pierwsze nauki pobierał w Stopnicy, następnie w katedralnej szkole krakowskiej. W latach 1167 -1185 studiował nauki wyzwolone oraz prawo w Paryżu i Bolonii. Biskup krakowski w latach 1208 -1218. W 1215 r. był jednym z ojców soborowych na IV Soborze Laterańskim. W 1218 r. zrezygnował z biskupstwa krakowskiego i rozpoczął życie zakonne w jędrzejowskim opactwie. Autor ?Kroniki polskiej?, obejmującej dzieje Polski od czasów pradawnych po rok 1202. Dzieło to, liczące cztery księgi, obok kroniki Galla Anonima stanowi główne źródło historii tamtego okresu. W 1764 r. Papież Klemens XIII dokonał aprobaty kultu Bł. Wincentego Kadłubka. W roku 1962 wznowiono jego proces kanonizacyjny.?