Czar wspomnień absolwentów VIII D „Trzynastki” rocznika 1975

Wagary całą klasą, ręka w gipsie, po nieudanym odwecie, a nawet uprowadzenie do lasu, moc szkolnych wspomnień, które po wielu latach wywołują salwy śmiechu, towarzyszyły spotkaniu klasowemu absolwentów „Trzynastki” rocznika 1975, które odbyło się w Restauracji „Słoneczna Weranda”.  Na spotkanie przybyło 10 osób, w tym jedna osoba przyjechała  z Warszawy, a dwie przyleciały aż z Anglii. Gościem specjalnym była wychowawczyni, polonistka Danuta Wierzchoń, którą wychowankowie obdarowali kwiatami. 

-Była to moja pierwsza praca i pierwsze wychowawstwo, dlatego jestem bardzo wzruszona.  Zawsze mówiłam, że są to moje dzieci. Do dzisiejszego dnia utrzymują za sobą kontakt, co mnie bardzo cieszy. Cieszy mnie również, że zawsze pamiętają o mnie. Pierwsze takie spotkanie mieliśmy osiem lat temu. Kto może, to przyjeżdża i to jest bardzo fajne. Zawsze byłam z nimi bardzo związana emocjonalnie, pomagałam i zawsze mogli na mnie liczyć. Starałam się im przekazać, to co najważniejsze,  w tym dużo empatii.   Potem pracowałam na uczelni, UJK w Kielcach, jednak zawsze służyłam im pomocą. Uwielbiałam tę klasę , a także tę szkołę. Sama kiedyś ją kończyłam, więc wróciłam w to środowisko. Wtedy dyrektorem był nieżyjący już Józef Pazderski, wspaniały człowiek. Jest co wspominać i są to bardzo piękne wspomnienia – mówiła Danuta Wierzchoń.

-Najczęściej spotkania robią absolwenci liceów, bo mówi się, że to najlepszy czas. Tymczasem my, z klasą z podstawówki,  cały czas utrzymujemy kontakt. Wiadomo, że są takie czasy, każdy gdzieś pracuje, ma swoje obowiązki i nie wszystkim pasuje termin i trudno jest się skrzyknąć , lecz ci, którzy mogą, przyjeżdżają. Atmosfera jest zawsze fajna, nie czujemy upływu tego czasu – mówiła jedna z uczestniczek spotkania.       

Był to długi wieczór wspomnień, wzruszeń i radości.