Szkoła specjalna to nie wstyd
Najpierw jest szok, żal, poczucie winy. Potem desperackie poszukiwanie pomocy. Z upośledzeniem dziecka każdemu rodzicowi trudno jest się pogodzić. Nie łatwo zaakceptować wiadomość o tym, że mam ?inne? dziecko. Taka świadomość niestety przygnębia. Z tych względów pełna akceptacja przez rodziców dziecka niepełnosprawnego jest bardzo utrudniona. Z biegiem czasu te przeżycia zmieniają się. Po okresie kryzysu emocjonalnego przychodzi wreszcie czas konstruktywnego przystosowania się do danej sytuacji.
Obawy wynikają z braku wiedzy
Rodzice dziecka niepełnosprawnego stają przed wieloma trudnymi wyborami życiowymi. Jednym z nich w późniejszym etapie wychowania jest wybór szkoły dla swojego dziecka. To naturalne, że każdy rodzić chce, by jego pociecha chodziła do szkoły masowej jak inni rówieśnicy. Jeśli nie ma takiej możliwości rodzice dzieci niepełnosprawnych w większości przypadków decydują się na klasę integracyjną, chcą by dziecko pomimo pewnych braków ?goniło? z poziomem wiedzy swoich pełnosprawnych rówieśników. Doświadczenia pokazują, że jeśli w normalnej szkole się nie powiodło, w klasie integracyjnej dziecko też sobie nie poradziło, rodzice ostatecznie decydują się by posłać dziecko do szkoły specjalnej. Często zdarza się, że rodzice dzieci z upośledzeniem umysłowym wstydzą się oddać dziecko do szkoły specjalnej z różnych względów. Bo co powiedzą sąsiedzi, znajomi czy rodzina? Różnego rodzaju obawy często blokują rodziców przed takim krokiem. Niestety, w ten sposób rodzice wyrządzają dziecku krzywdę, bo tylko w gronie uczniów o podobnych trudnościach w nauce może ono osiągnąć sukces.
Jeśli rodzi się nam dziecko, które ma szczególny talent muzyczny, staramy się, żeby po jakimś czasie trafiło do placówki specjalistycznej, w tym wypadku szkoły muzycznej, bo przecież tam najlepiej rozwinie się jego talent. W szkole masowej też są lekcje muzyki, tylko jest ich o wiele mniej i na zupełnie innym poziomie. I tak samo rodzic powinien pomyśleć o dziecku, które rodzi się z jakimś deficytem. Trzeba szukać takiej szkoły, gdzie są specjaliści mogący fachowo z takim dzieckiem pracować, zarówno nad jego problemami, jak i zdolnościami. Opiekunom często trudno jest zdecydować czy oddać dziecko do szkoły specjalnej, bo nie wiedzą, co taka szkoła może dziecku zaoferować.
Szkoła do zadań specjalnych
Szkoła specjalna jest lepiej przygotowana od masowej do zajęć z dziećmi poniżej normy intelektualnej. Uczeń z upośledzeniem potrzebuje dodatkowych terapii, których w zwykłej placówce nie znajdzie. W Ostrowcu Świętokrzyskim istnieje placówka kompleksowo przygotowana do pracy z dzieckiem niepełnosprawnym. Jest nią Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy mieszczący się na osiedlu Słonecznym. W skład Ośrodka wchodzą: Szkoła Podstawowa Specjalna nr 1, Branżowa Szkoła I Stopnia Specjalna, Klasy dla uczniów z autyzmem, wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, klasy dla dzieci z lekką i umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną i internat.
Szczęście dziecka ważniejsze od oceny
Szkoła specjalna jest placówką, w której pracuje zespół specjalistów tworzących prawdziwy team i ustalających wspólny jednolity plan, program oddziaływań mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka. W Ośrodku pracują nauczyciele, którzy przeszli przez bardzo długą drogę, aby uzyskać kwalifikacje do pracy z tak wyjątkową grupą dzieci. Są ekspertami, jeśli chodzi o wypracowane metody nauczania i wychowania, posiadają też określone cechy osobowościowe, aby podołać tej pracy. Dodatkowo w oddziałach dla dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera zatrudniane są osoby, które wspierają pracę nauczyciela, pełniąc rolę opiekunów. Dzieci z okolicznych gmin codziennie dowożone są busami pod drzwi szkoły, rodzice nie ponoszą żadnych kosztów związanych z dojazdem dziecka do szkoły.
Nauczyciele pracujący w Ośrodku jednogłośnie mówią, że najważniejsza w pracy z dzieckiem jest terapia, a dopiero potem edukacja. Dla każdego ucznia formułowany jest indywidualny plan pracy. Zawiera on szczegółowe cele i sposoby ich osiągnięcia. Niewątpliwą zaletą szkoły jest możliwość stosowania na terenie placówki różnorodnych metod terapeutycznych w pracy z uczniem, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na nieobciążanie samego ucznia.
W szkole specjalnej jest realizowana podstawa programowa nauczania ogólnego, ale na podstawie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dostosowanych do możliwości dziecka niepełnosprawnego. Lekcje odbywają się w małych zespołach klasowych, przy dużym wsparciu zajęć rewalidacyjnych, specjalistycznych, ukierunkowanych na dominujące u danego ucznia niepełnosprawności.
Uczniowie do dyspozycji mają m.in. salę integracji sensorycznej, salę gimnastyki ruchowej, salę gier i zabaw, świetlicę, bibliotekę, gabinety logopedyczne.
Gabinety logopedyczne wyposażone są w niezbędny sprzęt do prowadzenia diagnozy i terapii logopedycznej, tj. materiały dydaktyczne oraz programy multimedialne. W jednym z gabinetów znajduje się sprzęt do terapii prowadzonej metodą EEG Biofeedback. Trening EEG Biofeedback pozwala zwiększyć koncentrację uwagi, zapamiętywanie, umiejętność panowania nad emocjami, zwiększa efektywność uczenia się.
Neurologopeda z Ośrodka mówi, że zajęcia rewalidacyjne z zakresu korekcji wad mowy prowadzone są dwutorowo. Działania terapeutyczne ukierunkowane są na rozwijanie zarówno werbalnych jak i pozawerbalnych sprawności językowych i komunikacyjnych. Z uczniami z opóźnionych i zaburzonych rozwojem mowy pracuje się nad korygowaniem zaburzeń na płaszczyźnie fonetycznej, leksykalnej i gramatycznej języka oraz nad wdrażaniem do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy w mowie spontanicznej.
