„Pitbull. Ostatni pies” – premiera w Kinie Etiuda (zdjęcia, wideo)

O FILMIE
Kiedy w zamachu ginie „Soczek”, partner „Majamiego”, policjanci jednoczą się w myśl zasady: my, psy, musimy trzymać się razem. Pomszczenie kolegi stawiają sobie za punkt honoru i najwyższy priorytet. Zadanie skutecznie utrudniają im jednak ograniczenia pracy w policji: niedopinający się budżet, zwolnienia i kolejne przeniesienia. W tej sytuacji komendant stołecznej może zrobić tylko jedno – ściągnąć tych, którzy w imię sprawy gotowi są poświęcić wszystko. I tak po trzynastu latach na ekranie znów pojawiają się obok siebie „Despero”, „Metyl” oraz „Nielat”, który po szkoleniu w Waszyngtonie nosi teraz ksywę „Quantico”. Trio zatrzęsie światem pruszkowskiej i wołomińskiej mafii. Ale wyposażeni w giwery gangsterzy to dziś niewielki problem w porównaniu z Czarną Wdową, która wżeniła się w przestępczy światek i nie zamierza ograniczać się do takich drobnostek jak handel narkotykami, wymuszenia czy nielegalne przemyty. To kobieta, która nie cofnie się przed niczym, by położyć łapę na wszystkim. „Despero” będzie musiał podejść wyjątkowo blisko niej, żeby przekonać się, jak funkcjonują współczesne organizacje przestępcze. Tylko czy nie sparzy się przy igraniu z ogniem?

Zdjęcia: Krzysztof Wiktor i Maciej Hachlica

TWÓRCY

WŁADYSŁAW PASIKOWSKI – SCENARIUSZ I REŻYSERIA

Najbardziej hollywoodzki spośród polskich reżyserów, mistrz kina gatunkowego. Zadebiutował w 1991 roku filmem „Kroll”, sensacyjną historią dezercji Marcina Krolla (Olaf Lubaszenko) z jednostki wojskowej na kilka dni przed pokazowymi manewrami. Krytycy docenili amerykański styl filmu, dobre aktorstwo i dynamiczną akcję. Na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych obraz został uhonorowany nagrodą za debiut i Nagrodą Specjalną Jury. Rok po „Krollu” powstały „Psy”, a w 1994 roku druga część z podtytułem „Ostatnia krew”. Sensacyjno-kryminalne filmy, dziejące się w polskich realiach przełomu 1989 – 1990, stały się przebojami kinowymi początku lat 90. Pierwsza część przyniosła Pasikowskiemu nagrodę za reżyserię na FPFF w Gdynii, a czytelnicy „Filmu” przyznali „Psom” Złotą Kaczkę dla najlepszego filmu 1992 roku. Dużym sukcesem był też „Słodko-gorzki”, nakręcony w 1996 roku, którego akcja rozgrywa się wśród uczniów jednego z liceów. Główny bohater – Mat (Rafał Mohr) po powrocie do kraju dowiaduje się, że jego kolega powiesił się. Ten obraz pokazał Pasikowskiego jako twórcę kina psychologicznego. Następnie reżyser nakręcił dwa filmy wojenne: „Demony wojny wg Goi” i „Operację Samum”, które przy polskim budżecie w niczym nie ustępowały zachodnim produkcjom. Koszmar i okrucieństwo wojny szły w parze z jej spektakularnością. W 2001 roku Pasikowski zrealizował jeszcze „Reich”, po którym zrobił sobie przerwę od kina. Współpracował w tym czasie m.in. z Andrzejem Wajdą przy scenariuszu najgłośniejszego polskiego filmu ostatnich lat – „Katynia”. W latach 2004-2008 zrealizował z Apple Film Production dwa sezony serialu kryminalnego „Glina”, z Jerzym Radziwiłowiczem i Maciejem Stuhrem w rolach głównych. Obie serie zostały nazwane przez krytyków m.in. „najlepszym serialem kryminalnych wszech czasów”, a Jerzy Radziwiłowicz otrzymał Wiktora za najlepszą rolę męską. Po 11 latach Pasikowski powrócił do kina w wielkim stylu filmem „Pokłosie” w 2012 roku, którym wywołał ożywioną dyskusję na temat relacji polsko-żydowskich. Polemiki i kontrowersje wzbudził także jego kolejny film „Jack Strong”, w którym sportretował pułkownika Kuklińskiego, współpracującego z CIA agenta, przez jednych uważanego za bohatera, przez innych za zdrajcę Polski. W filmie zagrał hollywoodzki gwiazdor Patrick Wilson, a krytycy zachwycili się intrygą i rolą Marcina Dorocińskiego, którego w roli „Despero” zobaczymy w „Pitbull. Ostatni pies”. Wraca do niej po 13 latach i jest to powrót w najlepszym stylu!

MACIEJ LISIECKI – ZDJĘCIA

Przedstawiciel młodego pokolenia operatorów (urodził się w 1979 roku w Poznaniu), który pracuje z czołowymi polskimi reżyserami. Studiował na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi. Dyplom otrzymał w 2010 roku. Wybiera te filmy, które wyróżniają się na polskim rynku swoim międzynarodowym charakterem, bo tak pisano o „Sali samobójców”  i „Mieście 44” Jana Komasy, „Róży” i „Wołyniu” Wojciecha Smarzowskiego, „Wojnie polsko-ruskiej” Xaverego Żuławskiego czy „Bogach” i „Najlepszym” Łukasza Palkowskiego. Przy tych produkcjach Lisiecki pracował jako operator kamery. W „Pitbullu. Ostatnim psie” Władysława Pasikowskiego był odpowiedzialny już za całość zdjęć, a doświadczenie zdobyte na planach uznanych twórców udało mu się wykorzystać do tego, by opowiedzieć historię ze scenariusza i stworzyć klimat filmu także z pomocą zdjęć, które – tak samo jak muzyka – są tu w pełni autorskie.

AKTORZY

MARCIN DOROCIŃSKI – SŁAWOMIR „DESPERO” DESPERSKI

Jeden z niewielu polskich aktorów, który poza karierą w kraju rozwija skrzydła za granicą. Ukończył warszawską PWST w 1997 roku. Aktualnie związany z Teatrem Ateneum w Warszawie. Jego filmowa kariera rozpoczęła się od wielkiego sukcesu obrazu pod tytułem „Pitbull” (2005) Patryka Vegi, w którym Dorociński stworzył jedną ze swoich najbardziej rozpoznawalnych i brawurowych kreacji, czyli policjanta wydziału zabójstw „Despero”. Zaś talent aktora dostrzegł sam Juliusz Machulski i powierzył mu role w filmach „Vinci” (2004) i „Kilerów 2-óch” (1999). Kolejny spektakularny sukces to udział w debiutanckim obrazie Borysa Lankosza pt. „Rewers”, zwycięzcy Festiwalu Filmowego w Gdyni w 2009 roku. Dorociński stworzył też niezwykle wiarygodne i sugestywne portrety swoich bohaterów, chociażby w „Boisku bezdomnych” (2008) Kasi Adamik, debiucie fabularnym Bartka Konopki „Lęk wysokości” (2012), w „Róży” (2012) Wojciecha Smarzowskiego, u którego pojawił się też w filmach „Drogówka” (2013) i „Pod Mocnym Aniołem” (2104), czy wreszcie w „Jacku Strongu” (2014) Władysława Pasikowskiego. Świetnie poradził sobie także w serialach „Bez tajemnic” i „Pakt”, wyprodukowanych przez HBO. Dorociński jest laureatem między innymi nagród za pierwszoplanowe role męskie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – „Ogród Luizy” (2007), „Rewers” (2009) i „Róża” (2011). Został również wyróżniony nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego dla najlepszego młodego aktora polskiego w 2005 roku, a także nagrodą Jantar 2005 za najlepszą rolę męską na Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie za film „Pitbull”. Oczy światowej krytyki zwróciły na niego uwagę po roli w „Operacji Anthropoid” (2016) Seana Ellisa, w której zagrał u boku Cilliana Murphy’ego i Jamiego Dornana. Teraz, po trzynastu latach, powraca do swojej kultowej roli policjanta „Despero” w filmie Władysława Pasikowskiego „Pitbull. Ostatni pies”.

DOROTA „DODA” RABCZEWSKA – MIRA

Nieustannie jedna z najpopularniejszych osób w Polsce. Stacja CNN umieściła ją na liście najbardziej znanych na świecie Polaków w całej historii kraju (obok Lecha Wałęsy czy Jana Pawła II). Urodziła się 15 lutego 1984 roku w Ciechanowie. Jej przygoda z muzyką zaczęła się od najmłodszych lat, gdy stwierdzono, iż posiada słuch absolutny. Wygrała Konkurs Piosenki Dziecięcej w Ciechanowie oraz wzięła udział w programie telewizji Polsat „Powitanie Lata w Gdańsku”. W 1997 roku podjęła naukę w Studium Wokalnym Elżbiety Zapendowskiej, zaś już na początku 1998 przyjęto ją do teatru Studio Buffo, gdzie występowała w takich przedstawieniach jak „Metro” czy „Przeżyj to sam”. W 2000 roku Doda została wybrana wokalistką grupy muzycznej Virgin, pokonując tym samym setki kandydatek, które przybyły na przesłuchania i podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Universal Music Polska. Z zespołem nagrała takie przeboje jak „Dżaga”, „Kolejny raz” i „Nie zawiedź mnie”. Od 2007 roku rozpoczęła solową karierę. Efektem licznych występów telewizyjnych, przebojowych kompozycji oraz niepowtarzalnej oprawy towarzyszącej wydaniu jej solowej płyty „Diamond Bitch”, była rewelacyjna sprzedaż – zadebiutowała ona na pierwszym miejscu listy OLiS i utrzymywała się tam przez pięć pierwszych tygodni. W 2008 wystąpiła gościnnie w filmie „Serce na dłoni”, reżyserowanym przez legendarnego Krzysztofa Zanussiego. Z sukcesami kontynuowała swoją solową karierę muzyczną do sierpnia 2016 roku, kiedy utworem „Niebezpieczna kobieta”, nagranym do filmu „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” Patryka Vegi, powróciła po niemal 10 latach przerwy do reaktywowanego zespołu Virgin. W listopadzie ukazał się album „Choni”, zawierający nie tylko premierowy materiał grupy, ale również jej największe przeboje. Jak podkreśla Doda, rola Miry w filmie „Pitbull. Ostatni pies” Władysława Pasikowskiego jest spełnieniem marzeń… jej mamy i jedyną postacią, w którą zawsze chciała się wcielić na ekranie.

KRZYSZTOF STROIŃSKI – MIROSŁAW „METYL” SANIEWSKI

Wystarczy, że pojawi się w filmie tylko na chwilę, a już nie da się o nim zapomnieć. Tak było w przypadku takich filmów jak: „Zaczarowane podwórko”, „300 mil do nieba”, „Wszystko, co najważniejsze…”, „Historie miłosne”, „Ciało”, „Janosik. Historia prawdziwa”, „Enen”, „80 milionów”, „Szczęście świata” czy „Tarapaty”. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Od 1979 roku jest aktorem teatrów warszawskich: Komedii (1979-1981), Dramatycznego (1981-1984), Nowego (1988-1989), Powszechnego (od 1990) oraz Studio (gościnnie). Znany polskiej publiczności z licznych filmów, seriali i spektakli teatralnych. Laureat rozlicznych nagród. Był uhonorowany m.in. za najlepszą główną rolę męską 2009 oraz wyróżnieniem honorowym na 33. FPFF w Gdyni za film „Rysa” Michała Rosy, a także Grand Prix na Krajowym Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru TV „Dwa Teatry” za rolę w spektaklu telewizyjnym „W roli Boga” Marka St. Germaina.

RAFAŁ MOHR – KRZYSZTOF „QUANTICO” MAGIERA

Aktor odkryty przez Władysława Pasikowskiego, u którego zadebiutował na ekranie w 1996 roku rolą Mata w dramacie „Słodko-gorzki”. Urodzony 3 maja 1975 roku w Bytowie, gra w filmach i w teatrze. Ukończył Warszawską Akademię Teatralną w 1998 roku i dostał Nagrodę im. Aleksandra Bardiniego dla najlepszego absolwenta Akademii Teatralnej przyznaną przez rektora tej uczelni, a 6 czerwca tego samego roku zadebiutował na deskach Teatru Polskiego w sztuce „Sędziowie“ Wyspiańskiego w reżyserii Pawła Łysiaka. Zręcznie łączy role komediowe i dramatyczne, a jego repertuar łączy tak różne produkcje jak „Graczykowie” (1999-2000), „Egoiści” (2000), „Wiedźmin” (2001), „Magda M.” (2005-2006), „0 1 0” (2008), „Głęboka woda” (2011-2013) czy „Czerwony pająk” (2015). W latach 2006-2007 wykładał na wydziale aktorskim w Warszawskiej Szkole Filmowej.