Zaskoczenie na szczycie! Nowa liderka wśród imion dziewczynek

Dziwne. Imiona czesto rodzice dobieraja z kojarzącymi im się jakimiś wzorcami, postaciami, czy z pragmatycznego dobierania, do brzmienia razem z nazwiskiem. Jesli nie przypisuja ich po kochanych dziadkach, czy babciach. Co czesto ma miejsce. Oraz również po lini swoich życiowych idoli. Biorąc pod uwage jak twardogłowi wypłyneli ponownie z szambem, za które nie zostali rozliczeni i teraz znów to szambo celebrują i roztaczają w życiu i polityce. Przytocze tu przykład żyjacej na koszt Panstwa i podatników zgasłej gwiazdy ekranu, która sama oficjalnie powiada, że czuje jak spleczeństwo traktuje takie państwowe gwiazdy, że ona czuje to po prostu. Czuje jakby jej ktoś to robił na nią, czuje i cierpi, jak to gwiazda. Jak krowa cierpi doju. Cóż to za wrażliwość. Slyszałem że muszą zagrać pomidora. Nie w pomidora, pomidora, lub hot-doga, ale to, przyznam, to sobie nieźle wymyśliła, przyznać trzeba, poszła na całość. Chyba chciała przebić tą natchnioną co opowiadała jak Mustafa płynął sześć dni na drugi brzeg dziesięcio metrowej na szerokośc rzeki. O tej z bolącą klatką piersiowa już nie wspomne. Niezła gwiazdorska konkurencja, w kto fajniej cierpi. Wracając do imion. W śród takich idoli dla chłopców spodziewać by się można raczej dzisiaj takich imion jak Albin, Donek, Władimir, Urbi, czy Gorbi, Alfons, Tulipan, Biedronek, choć Nikoś przyznam trzyma kurs i podobnie jak Albin kojarzyć się może z elitą tworzoną za pomocą karabinu i represji po wojnie,czy dziadka ubeka. Co kolwiek by tu nie koloryzować rzeczywistość, z plebsu komunistycznego tworzoną. Od zera do oficera. Czyli z muślimu do drelichów i z drelichów na salony. Czyli tą prawilną chwilowo dzisiaj na powrót. Wrazliwą na to aby budrzet państwa był wydawany na nich, nie tam na jakichś emerytów, powodzian, czy jakieś tam sprawy w państwie. Na nich i pojaśnianie ich jasności. Na ich dowartościowanie. Choć z owsa i nie do ukrycia słomą w butach, to teraz są pełną gębą Pany. Jak Owsiak, przepraszam, pan Owsiak. Obrotniaczek Celebryta Pan, choć nie da się ukryć że pełną gębą cham. W sensie chamstwa nie tych którzy za wlasne wypracowane przez siebie pieniądze kupowali sobie szlachectwo. Ten celebryta pod pretekstem szlachectwa, napełnia sobie kabze u naiwnych, że az ześfirował z tego celebrowania. A raczej celebrowania tego. Jednak jedno owsianemu samarytanowi trzeba oddać, trzyma kurs, bo na żebraniu, że niby to nie dla siebie, a dla chorych i potrzebujących, zbił mu się niechcący niezly majątek dla siebie, od naiwniaków i u naiwniaków. Łacząc metode czerwonych i czarnych. Przebił nawet tego co zbierał metodą na wnuczka. Jedno w tym jest ciekawe i warte zastanowienia. Ten co zbierał metodą na wnuczka siedzi w *%#)!& - a ten co zbiera metodą na onkologie jest chroniony i nawet jest celebrytą. Nawet i pomimo tego że do tego celu wykorzystywał nieletnich. Tego celebrytą i z tego celebrujacym. Nie złe i cwane to, co nie? Spryciarz obrotniaczek. A co do imion, to imie Nikoś kojarzyć można ze słynnym filmowym cwaniaczkiem, wyrosłym na idiotyzmach i zgnuśnieniu bezpłodnych intelektualnie, nazbyt dlugo rządzących państwem, uwikłanych już w układy układziki politykierów, przez co znudzonych tym okrutnie i łatwowierności spoleczeństwa, w górnolotne bzdety jakimi są karmieni bez wzgledu na system i polityków u władzy. Jesli zamiast od slów do efektów, widać efektowanie. To i tak plebsk klaszcze przy tej bitej pianie. Aż do afektu. I zamiany efektujacych. Takie polityczne lgbt. Może z tąd własnie taka promocja tego na rynek cywilny. Z politykami jest jak ze śmietaną, ma dość krótki okres przydatnosci. Zwłaszcza trzymana przy świetle dziennym. Zanim z pachnacej śmietanki, zacznie rozchodzić się smrodek. I niezadowolenia z efektu procesu, jednak nadziei. Niby sera, czyli może dojrzałości, jednak zwyke przybierającego czegoś jeszce gorszego, niby ścieku jakiegoś, aż w końcu do szamba włącznie. Cóż taka karma z politykami. Trzeba umieć się orjętować, kiedy z bicia piany odciągnąć sobie śmietane, masło, czy ser, jednak mało kto to wie, a politycy nie powiedzą. Biorąc pod uwage stale rosnący permanentnie stopień inwiligacji i bezkompromisowe decydowanie przez obecny Rząd o tym jak ludzie maja żyć, jak pracować, o czym mogą, a nawet jak mają myśleć i wypowiadać się, nedługo popularność zyska za pewne, powiadam Wam, imie Kunta, od slynnego Kunta Kinte. Który nie chcial by go nazywano Tobi. Bo nasz Drzymała jako Drzymek, choć postać wielka, silna i robiąca przykładne z odwagi wrażenie, nie brzmi porywająco. I przecież ponaddto swego i swej histori nie umiemy w większości cenić i wyciągać z niej wniosków na przyszłość. Wolimy sie wydostawać bohatersko z gówna niż je omijać. Taką jakoś dziwną przypadłość mamy. Znowu wróce do imion. Znam przypadek, w którym nadano dziecku imie Eulalia, tłumacząc, że chcieli aby dziecko miało piękne imie, bo nie ma pięknego nazwiska. I teraz dziecko nazywa się Eulalia Krówka. Krówka Lala, Lala Krówka. Eulala. Poprostu przepięknie dobrane imie dla dziecka. Przyznam że tródno zapomnieć taką kompozycje i życze dziecku aby umiejętnie to wykorzystała w swojej kreatywności. Bo bądź co niebądź, mimo wszystko, brzmi to bardzo sympatycznie. Może tak to właślnie widzieli jej rodzice. Zatem nie imie Cezara czyni nas Cezarem, bo można skończyć jako Czaruś bawidamek, lub ,czego nikomu nie życze, coś z pozostałych kreowanych z uporem dwustu iluś tam płci. Jednak przepraszam, cofam ostatnie zdanie. Nie mieszajmy w to chorobotwórczych następstw rozwoju fizjonomi z przerzutami na osobowość. Życze wszystkim aby Wasze imie bylo brane pod uwage przy dobieraniu imion dla następnych pokoleń. Nie omieszkam tu przypomnieć, aby coś sensownego w życiu zrobić, aby to imie kojarzyło się godnie. Dume sobie odpuśćmy, bo zbyt czesto prowadzi do chodzenia na skróty, czyli z łatwizny na manowce.

Wacek jednak nic nie traci na poularności, nawet zyskuje wręcz nowe znaczenie, jest bardzo często urzywany jako nazwa, a nie zdrobnienie imienia i nie ma się na to aby powrócił do palety imion. Osobiście zamiast Wacka bardziej by mi pasowało zaadoptowanie imienia Dzidek, choć większość wyborcza uznała że dzidek jest fajne do nazywania malutkiego dziecka, zamiast berbeć kiedyś. Wacek zmieniając miejsce w słowniku brzmi prząśnie i wesoło i wcale nie umniejsza ani Wacławowi ani wackowi. Ani również Wacławowi jako Wacek. Dość neutralne spoko. Dzidek, może zbyt naddto rozbudzał by wyobrażnie, a do dziecka jak najbardziej pasuje. Przychylam sie zatem do zdania większości. Sorki panowie o tych imionach, niestety musicie zrezygnować ze zdrabniania swoich imion. Przynajmniej wtedy gdy się przedstawiacie. W rubryce zdolności to już jak tam chcecie i na ile wam pozwala poczucie humoru. Natomiast nie spotkałem się z nazywaniem czegoś wiesławą. Raczej imie Wiesława zanika z racji populalnego określania żony Wiesława jako Wiesławowa. I po za tym, może chodzi o względy bezpieczeństwa. Zwracając sie czule - Wiesiuuu, nie możemy być pewni do końca kto przyjdzie. Zwłaszcza po ciemku. Pewnie dla tego Wiesław też znalażł nowe choć nieco prowincjonalne miejsce. Tylko nie wiem dlaczego zwykle na rowerze. Może chodzi o głęboką prowincje z kąd jest wszędzie daleko. A rowerem zawsze bliżej.