Zna się na spawalnictwie

Od kilku lat absolwentki liceum oprócz prawa, psychologii, medycyny interesują się studiami na uczelniach ekonomicznych, politechnikach, AGH. ?php>

Generalnie z każdym rokiem coraz więcej kobiet kształci się na uczelniach technicznych. Warto też podkreślić, że coraz więcej maturzystów wybiera kierunki, które zapewnią im pracę.?php>

Pani Dominika, pracownica jednego z ostrowieckich urzędów, po maturze wybrała nietypowy, jak na młodą dziewczynę, kierunek nauki, a mianowicie zarządzanie i inżynieria produkcji, a studiami magisterskimi zaskoczyła nawet najbliższą rodzinę wybierając inżynierię materiałów metalowych i spawalnictwo na Politechnice Świętokrzyskiej.?php>

-Ten ostatni wybór w dużej mierze wynikał z praktyki studenckiej jeszcze na studiach. W czasie praktyki zawodowej trafiłam do działu kontroli jakości w sporej kieleckiej firmie produkcyjnej, która zajmowała się budową rurociągów. Od pierwszego dnia pobytu w tej firmie, dziedzina ta zafascynowała mnie. Stopniowo poznawałam tajniki spawania rur i innych materiałów. Gdy w rozmowie ze znajomymi, czy przypadkowo poznawanymi ludźmi, mówiłam co studiuję, to z reguły na ich twarzach pojawiało się zdziwienie.?php>

Pani Dominika, w gimnazjum i liceum, szczególnie lubiła lekcje z matematyki. Z klasówek miała piątki. Dobrze zdała rozszerzony egzamin maturalny z matematyki i bez problemów dostała się na Politechnikę.?php>

-Na studiach inżynierskich też miałam dużo matematyki oraz pokrewnych przedmiotów, jak chociażby mechanika. Poznałam programy inżynieryjne. Na początku pracowałam głównie na programie komputerowym do projektowania nazywanym autocad, a później solidworks, który umożliwia również modelowanie trójwymiarowe. W czasie studiów na politechnice nie czułam się samotna. Na roku miałam sporo koleżanek.?php>

Na kieleckiej politechnice studiowały też dziewczyny z Ostrowca Świętokrzyskiego, w tym z liceum, które ukończyła. Z klas o profilu matematycznym stosunkowo dużo osób wybrało dalsze studia na uczelniach technicznych w Kielcach, Łodzi, Warszawie i Krakowie. Największe zainteresowanie budziło, rzecz jasna, budownictwo. Marzeniem wielu maturzystów była architektura.?php>

-Sporo koleżanek, zwłaszcza ze studiów inżynierskich, ukończyło uczelnię i pracują w zakładach produkcyjnych. Mam z nimi kontakt. Są zadowolone, realizują się zawodowo, uczestniczą w ciekawych projektach, wyjeżdżają za granicę. Nie wyobrażają sobie monotonnej pracy w korporacjach. Moje losy zawodowe potoczyły się inaczej. Wprawdzie po magisterce krótko pracowałam w zakładzie specjalizującym się w produkcji opraw lamp oświetleniowych, ale urodziłam dziecko i rozpoczęłam urlop macierzyński. Chcąc pójść w ślady części koleżanek, muszę jeszcze ukończyć specjalistyczne kursy, np. z zakresu badania spoin, aby później móc oceniać jakość wykonanej pracy.?php>

Aby rozwijać się zawodowo, trzeba też ukończyć kurs międzynarodowego inżyniera spawalnika, który sporo kosztuje. Po odchowaniu córki, pani Dominika znalazła pracę w Ostrowcu Świętokrzyskim w jednym z urzędów. Jak na urzędniczkę posiada nietypowe wykształcenie. Obecnie na nowo precyzuje swoje plany zawodowe. Nie wyklucza powrotu do zakładu i produkcji, ale jako osoba specjalizujaca się w rachunkowości i kosztach. Zamiłowanie naukami ścisłymi i zainteresowanie problemami technicznymi wynika w jej przypadku z tradycji rodzinnych. Dziadek blisko 40 lat przepracował w walcowni w ostrowieckiej hucie i w czasie rodzinnych spotkań, często wracał do tego okresu. W domu pani Dominiki spawalnictwo też jest częstym tematem rozmów. Mąż również ukończył politechnikę i spawalnictwo. Pracuje w zakładzie, w którym m.in. zajmuje się kontrolą i odbiorami pomiarowymi konstrukcji stalowych.