Historia ludzi porcelany Wandy Koziarz (zdjęcia)

Mieszkańcy Ćmielowa i okolic dzięki wieloletniemu pracownikowi Zakładów Porcelany, jakim była Wanda Koziarz i blogowi ?Ćmielowskie historie?, który prowadzi, poznają niezwykłe zdarzenia.
Blog poświęcony jest wydarzeniom i ludziom związanych z Zakładami Porcelany Ćmielów na przestrzeni ćwierćwieku w latach 1976 -2021.

-Niekiedy występuje poza te ramy czasowe – mówi Wanda Koziarz. Jestem uczestnikiem wielu grup na Facebooku związanych z porcelaną. Często udzielam komentarzy i administratorzy tych portali prosili o więcej informacji na temat porcelany, tak zaczęłam pisać, a oni udostępniają moje informacje na swoje portale. Internet zbliża ludzi i to sama doświadczam, gdy komentuje mój post wnuczka pracownika, o którym piszę, a ja nie miałam pojęcia o jej istnieniu.
Na swoim blogu W. Koziarz prezentuje sylwetki projektantów kształtu, projektantów dekoracji na porcelanie, którymi są: Wincenty Potacki, mgr Roman Szlachetka, mgr Bożena Szczygieł, Kazimierz Czuba, Jadwiga Stan, mgr Alicja Gierczak, Kazimierz Kulczuga, mgr Mariusz Woliński (absolwent łódzkiej uczelni artystycznej, który został przyjęty do pracy przez W. Koziarz w 2000 roku i do tej pory pracuje w zakładzie, projektant kilku nowych kształtów), uzdolnieni malarze na porcelanie: Maria Stefańska, Wanda Szot, Ewa Szot, Jan Bukała, Jan Kubala, utalentowani modelarze: Maciej Stefański, Jacek Dryja, Tomasz Cisowski, Piotr Sowiński, a także fachowcy mechanicy i elektrycy, P. Orczyk. Dionizy Śliwka, Mirosław Rogoziński, Franciszek Irek, Wojciech Kotwica.

-Opisuję moje kontakty z kustoszami Muzeum Narodowego w Krakowie: z Bolesławą Kołodziejową, z dr. Bożeną Kostuch oraz z kustoszem Muzeum Narodowego w Kielcach dr Magdaleną Śniegulską – Gomułą i dyrektorem Muzeum Historyczno – Archeologicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim Wojciechem Kotasiakiem – mówi W. Koziarz. Niekiedy występuję poza ramy czasowe prezentując spotkania w fabryce z byłymi emerytowanymi dyrektorami, np. z Drogowitem Janaszewskim dyrektorem w latach 1936 – 1939, ze Zbigniewem Michałem Stadnickim – dyrektorem artystycznym w latach 1978 -1979, z inż. Kacprem Olejniczakiem – dyrektorem z lat 50. XX w.

Wanda Koziarz pochodzi z miasta o tradycjach garncarskich, Sokołowa Małopolskiego na Podkarpaciu.
-Moi przodkowie też zajmowali się garncarstwem – mówi W. Koziarz. W tym mieście spędziłam dzieciństwo i młodość. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Sokołowie Małopolskim, kształciłam się w Krakowie na AGH na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki na kierunku Ceramika Szlachetna. Studia ukończyłam z wynikiem bardzo dobrym w 1976, uzyskując tytuł magistra inżyniera chemika -ceramika.

W. Koziarz pracę zawodową w Zakładach porcelany Ćmielów rozpoczęła zaraz po ukończeniu studiów.
-Pracowałam na różnych odpowiedzialnych stanowiskach w dozorze produkcyjnym- wspomina. W 1986 r. ukończyłam na AGH Studia Podyplomowe na kierunku menadżerskim. W 1989 roku zostałam dyrektorem d/s produkcji i pierwszym zastępcą dyrektora zakładu. W 1994 roku po nagłym odejściu z Zakładu Porcelany Ćmielów dyrektora naczelnego, 6 miesięcy pełniłam funkcję tymczasowego kierownika zakładu. W październiku 1994 r.
wzięłam udział w konkursie na dyrektora zakładu. Moja wizja funkcjonowania zakładu spodobała się komisji konkursowej i wygrałam ten konkurs.
Jak wspomina W. Koziarz, był to bardzo trudny okres dla fabryki zadłużonej i spłacającej wierzycieli. Podjęła zatem prace mające na cele zrestrukturyzowanie fabryki i jej prywatyzację. Udało się pozyskać dla zakładu kilka pomocowych projektów z Ministerstwo Przemysłu, co zaowocowało współpracą z prestiżowymi firmami konsultingowymi między innymi z Price Wauter House, BMF Finanse.

-Bardzo korzystną miałam współpracę z Komitetem Badań Naukowych, gdzie otrzymaliśmy dwa projekty celowe na kwotę 4mln zł., co z kolei dało ścisłą współpracę z jednostkami naukowymi z AGH w Krakowie i Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie – wraca pamięcią Wanda Koziarz. Nawiązałam kontakty z Ministerstwem Prywatyzacji, późniejszym Ministerstwem Skarbu. Odbyte spotkania i szkolenia w Ministerstwie Skarbu, dały podstawę do wyboru ścieżki prywatyzacji fabryki. Byłam autorką i realizatorką udanej prywatyzacji fabryki.
W 1997 roku nastąpiła komercjalizacja przedsiębiorstwa państwowego połączona z prywatyzacją. 2 października 1997 roku powstała spółka prawa handlowego z udziałem inwestora strategicznego Zakłady Porcelany Ćmielów Sp. z o.o.

Zostałam powołana przez Radę Nadzorczą na stanowisko Generalnego Dyrektora Spółki i Vice – Prezesa Spółki – mówi W. Koziarz. Od 1998 roku rozpoczęła się modernizacja fabryki. Zakupione zostały przez inwestora w ramach pakietu inwestycyjnego urządzenia nowej generacji. Wdrożone zostały nowe technologie produkcji, takie jak izostatyczne prasowanie talerzy, ciśnieniowe odlewanie wyrobów, automatyczne szkliwienie. Zakupione zostały nowe pieca do wtórnego wypalania porcelany, oraz wypalania dekoracji na porcelanie. Można by powiedzieć, że fabryka ?odmłodniała?. Udział Fabryki na Międzynarodowych Targach we Frankfurcie pozwolił pozyskać nowych kontrahentów biznesowych. W 2002 roku zakończyłam pracę w Zakładach Porcelany Ćmielów Sp. z o.o.

Wanda Koziarz aktualnie jest od kilku lat seniorką ? emerytką. Od 2009 roku mieszka w Krakowie.
-Kocham to miasto – słyszę. Skończyłam cracovianistykę i uzyskałam licencję przewodnika turystycznego po Krakowie. Przybliżam to miasto francuskojęzycznym turystom.
W ostatnim roku pandemia koronowirusa nie pozwoliła W. Koziarz na spotkania z turystami, więc zaczęła pisać bloga ?Ćmielowskie historie?.
-Z każdym kolejnym postem mam coraz to więcej czytelników, co mnie mobilizuje do napisania kolejnych historii – mówi W. Koziarz.