Andrzej Pałka –pedagog, społecznik, radny

Andrzej Pałka z zamiłowania jest pedagogiem i przez całe swe życie kształcił kolejne zastępy specjalistów z zakresu mechaniki. Zawsze jednak ciągnęło go do ludzi – dlatego dał się również poznać jako związkowiec Solidarności, działacz społeczny oraz radny.

Andrzej Pałka urodził się we Włoszczowie, kształcił się w Kielcach – w Pedagogicznej Szkole Technicznej, a także na Politechnice Świętokrzyskiej oraz Uniwersytecie Rzeszowskim. Żona Regina pochodzi z Julianowa. Córka Małgorzata ukończyła prawo kanoniczne i świeckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Druga córka Aleksandra ukończyła stomatologię i jest lekarzem stomatologiem w Łodzi.

Miasto dobrego wyboru

Ostrowiec Świętokrzyski to miasto dobrego wyboru dla Andrzeja Pałki. Na początku było to miasto dwóch hut – obie pracowały pełną parą i obie zatrudniały wiele tysięcy hutników. Huty były więc ostoją dla tysięcy ludzi, niczym magnes ściągały do Ostrowca wielu wykształconych ludzi.

-Ja pracowałem w Zakładach Porcelany Ćmielów -mówi Andrzej Pałka. Pełniłem funkcję głównego mechanika. A ponieważ byłem z wykształcenia również pedagogiem, to równocześnie przyuczałem młodocianych do zawodu.

Na początku lat 80. Andrzej Pałka, jako specjalista (główny mechanik zakładu) otrzymał mieszkanie w Ćmielowie oraz w tym samym czasie dostał przydział mieszkania w Ostrowcu Świętokrzyskim. Stanął dylemat – zakorzenić się w Ćmielowie, czy raczej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Oboje wybrali Ostrowiec Świętokrzyski.

Pedagog – z wyboru i zamiłowania

-Chciałem wybudować dom dla rodziny i potrzebowałem więcej czasu dla siebie –mówi Andrzej Pałka. Pomyślałem, że popracuję trochę dla oświaty, a po wybudowaniu domu wrócę do pracy w zawodzie. Ale to „trochę” w oświacie – w szkolnictwie podstawowym, specjalnym, Studium Nauczycielskim oraz w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Cypriana Kamila Norwida oraz Centrum Kształcenia Ustawicznego- potrwało aż do wieku emerytalnego.

Andrzej Pałka pracował jako: nauczyciel, instruktor nauki zawodu, kierownik warsztatu, a potem jako dyrektor Centrum Kształcenia Ustawicznego  na ul. Sandomierskiej. Uczył też licealistów, co oznacza, że cały przekrój szkolnictwa – i zawodowego, i ogólnokształcącego – nie jest mu obcy.

Pracowitość i stabilizacja finansowa pozwoliły rodzinie Pałków zbudować upragniony dom, a jednocześnie Andrzej Pałka mógł realizować się jako głowa rodziny, a na niwie zawodowej jako pedagog i związkowiec.

Związkowiec oświatowej Solidarności

Andrzej Pałka był przewodniczącym Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania,  oraz członkiem Sekcji Krajowej NSZZ Solidarność i członkiem Krajowego Sekretariatu Nauki i Oświaty.

-Zająłem się tym, co mnie najbardziej interesowało, czyli działem prawnym i szkolnictwem zawodowym –mówi Andrzej Pałka. Mogę się pochwalić, że opracowałem, w tamtym czasie, standardy wyposażenia dydaktycznego pracowni dla wielu zawodów w tym m. in.: technologia robót wykończeniowych w budownictwie, technika mechatronika, elektromechanika pojazdów samochodowych, sprzedawcy i wielu innych. Z tego tytułu otrzymałem wyróżnienie od ministra. Jednak bardzo ubolewałem, że szkolnictwo zawodowe było zagrożone. Nie pomyliłem się, bo praktyczna nauka zawodu została poważnie zaniedbana.

Andrzej Pałka uważa, że wyrugowanie z programu  szkolnictwa podstawowego przedmiotu wychowanie techniczne było wielkim błędem rządzących. Zagrało tu jakieś lobby, które nie powinno. Gdyby to zachowano, łatwiej byłoby doradcy zawodowemu doradzać, w którym kierunku dana, młoda osoba powinna pójść. Drugim błędem rządzących było marginalizowanie szkolnictwa zawodowego, co do dnia dzisiejszego odbija się czkawką.

-Bardzo wiele przydatnych i tradycyjnych branż w Polsce upadło m.in. z powodu braku odpowiednio przygotowanych, wykwalifikowanych kadr zawodowych –dodaje Andrzej Pałka.

Postęp techniczny dyktuje zmiany, do których powinniśmy się dostosowywać, a nie ich unikać. Dlatego Andrzej Pałka zabiegał, aby stworzyć w istniejących warsztatach przy technikum samochodowym  gniazda obróbkowe wyposażone w maszyny sterowane numerycznie. Karierę zawodową Andrzej Pałka zakończył jako dyrektor w Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Za swoją wieloletnią pracę dydaktyczno – wychowawczą został odznaczony : Medalem KEN, Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką NSZZ Solidarność oraz wieloma nagrodami: ministra, kuratora, starosty, prezydenta i dyrektora.

Działacz samorządowy, radny

Andrzej Pałka lubi pomagać ludziom, a czasu poświęconego dla innych nie uważa za stracony. Już jako związkowiec Solidarności oświatowej odwiedził w charakterze obrońcy wiele sądów rejonowych, gdzie bronił niesłusznie zwalnianych z pracy pracowników oświaty. To była dla niego prawdziwa szkoła życia i charakteru, której nigdy nie zapomni.

-Mieszkając na os. Pułanki działałem społecznie i stamtąd też wystartowałem na radnego Rady Miasta i po raz pierwszy zostałem wybrany w 1998 roku –mówi Andrzej Pałka. Po przeprowadzce na os. Kolonia Robotnicza zacząłem działać na nowym terenie. Udzielałem się w Radzie Osiedla Kolonia Robotnicza, gdzie już trzecią kadencję pełnię funkcję przewodniczącego rady, ale też – przez ostatnie dwie kadencji – jestem radnym miejskim.

Kolonia Robotnicza zmienia się z dnia na dzień. W krótkim czasie powstało siedem nowych ulic. Najstarsi mieszkańcy nie pamiętają, by tyle dobrego zadziało się na ich osiedlu w tak krótkim czasie. Dziś jest to już piękne, zadbane osiedle. To nie wzięło się z powietrza, stoją za tym przedsiębiorczy mieszkańcy i Prezydent Jarosław Górczyński.

-Świetlica, o którą przez lata zabiegaliśmy, powstała w jedną noc –mówi Andrzej Pałka. Jako członek Rady Osiedla, zastępca, a potem przewodniczący zabiegałem wraz z innymi o jej powstanie. Dzięki Prezydentowi temat – jak to się mówi – mamy załatwiony. Teraz myślimy o doposażeniu istniejących już trzech osiedlowych placów zabaw i powstaniu siłowni zewnętrznych, bo zawsze jest coś do zrobienia.

W Radzie Miasta Andrzej Pałka stara się być głosem rozsądku. Popiera więc wszystkie dobre inicjatywy Prezydenta i obrany kierunek rozwoju miasta. Uważa, że wszystkie sprawy, i te łatwe, i te trudne, należy załatwiać w dialogu. Unikanie trudnych spraw nie wchodzi w grę, lepszy jest dialog. Na współpracy, choćby trudnej, wszyscy wychodzą lepiej niż na kłótni. Zgoda buduje, a niezgoda rujnuje.

-Krytyka ma sens, jeśli służy dobru wspólnemu, jednak krytyka bez pokrycia, dla osiągnięcia doraźnych celów partykularnych, nie przynosi niczego dobrego –podkreśla Andrzej Pałka. Ja mam odwagę pochwalić Prezydenta, ale też skrytykować. Jeśli nie mam racji, to nie krytykuję.Nie rozumiem tych, którzy mimo, żenie mają racji, nie głosują „za”, ale „przeciw”. Takie postępowanie utrudnia dialog, a o porozumieniu nie ma wtedy mowy.

Dialog i dogadywanie się oznaczają rozwój. Na braku porozumienia traci całe miasto – wszyscy mieszkańcy. Czas płynie nieubłaganie, a straconych bezpowrotnie szans nie da się odrobić.