Zróbmy porządek w duszy i w sercu

Czy pośród przedświątecznej krzątaniny, porządków w mieszkaniach, mega promocji w marketach, pisanek i kurczaczków na sklepowych półkach, znajdziemy czas na zatrzymanie się, refleksję, na porządki w duszy i sercu? O prawdziwym przygotowaniu do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, o Testamencie z Krzyża i umocnieniu wiary rozmawiałam z o. Adamem z zakonu bernardynów, który przybył do ostrowieckiej kolegiaty na misje święte.
-Był to czas szczególnej obecności Chrystusa i drogi, którą przeszli parafianie od słów: ?Pragnę? do ?Dziś ze mną będziesz w raju?. Czym dla nas powinna być wiara ? pytam o. Adama.
-Dzisiaj w kwestiach wiary pojawił się pewien chaos. Nie zastanawiamy się nad konsekwencjami naszej wiary i nad tym, jakich wyborów powinniśmy dokonać kierując się sercem i rozumem. Jeśli mówię, że jestem chrześcijaninem, a moje wybory o tym nie świadczą , to mamy chaos. Jeśli pytam: co wiesz o Chrystusie? Wówczas każdy odpowiada potokiem słów. Jeśli natomiast pytam: kim jest dla Ciebie Chrystus, wtedy spada temperatura rozmowy. A Pan Jezus mówi dwa zdania, które powinny wstrząsnąć rozmówcą, zmusić go do refl eksji ?Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę, gdy przyjdzie?, zaś drugie zdanie: ?Niech Ci się stanie według Twojej wiary?. Wszyscy uważamy się za mega wierzących, jeśli więc prosimy o coś Jezusa, a ma się stać według naszej wiary, a dzieje się inaczej, to powinniśmy się zastanowić: jaka ta nasza wiara jest i podjąć poszukiwania. Najlepiej i najprościej zacząć od siebie. Natomiast my często trwamy w przekonaniu, że jesteśmy wzorem wszystkich cnót, że nasza wiara jest jak skała; imperia upadają, a nasza wiara trwa. Nic bardziej mylnego. Fajnie jest pokazać się w kościele od czasu do czasu, ładnie ubrać się w święta, bo spotkamy się ze znajomymi, taki będzie miły klimacik. W końcu na mszy świętej godzinę da się wytrzymać, i fajnie jest. Tymczasem to nie o to chodzi. Wiara to skarb, który nosimy w glinianym naczyniu i trzeba o nie nieustannie dbać.
-Jak współczesny, zabiegany chrześcijanin, który na nic nie ma czasu, ma dbać o wiarę?
-Tak, dziś chcemy mieć wszystko zorganizowane, mamy swoje plany. Jednak musimy pamiętać, że my jesteśmy stworzeniami, a Bóg jest Twórcą. To Bóg jest nieskończonym morzem, a my małą kropelką. Nie przeceniajmy więc siebie i swoich planów. Jeśli mówię: ?Bądź wola Twoja?, powinienem się tej woli poddać. Rodzice wiedzą co dla ich dzieci jest dobre, a co złe. A my jesteśmy dziećmi Bożymi. A więc wierzymy w Boga, który jest naszym Ojcem, który wie co jest dla nas najlepsze. Mówimy: ?Święć się Imię Twoje?, a więc oddajemy cześć Bogu. ?Przyjdź królestwo Twoje?, a więc wyznajemy prawo Boże. Jeżeli modlimy się ze zrozumieniem i pochylamy się nad wypowiadanymi słowami, to sami odpowiemy sobie na pytanie: w kogo wierzymy
i na jakim etapie jest nasza wiara. I przekonujemy się, że ta wiara ma wpływ na nasze życie, na to, jak żyjemy. To od nas zależy co wybierzemy. Jako istoty rozumne zawsze powinniśmy wybierać dobro. Jednak Bóg dał człowiekowi wolną wolę. Jeśli pojawia się ból, cierpienie, często pytamy: dlaczego ja? Tymczasem Pan Bóg nie chce, żeby ludzie cierpieli i nie stoi za cierpieniem. To nie Pan Bóg spowodował wybuch w Czarnobylu. Czy jeśli pieszy noszący odblaski padnie ofiarą pijanego kierowcy, to Pan Bóg stoi za jego cierpieniem? Zdecydowanie nie. Receptę na dobry wybór mamy w Dekalogu. Wtedy znajdziemy na wszystko czas. Przesłanie św. Franciszka towarzyszy mi przez 27 lat, może też być Twoim przesłaniem: Boże użycz mi pogody ducha, abym godził się z tym czego zmienić nie mogę, zmieniał to, co mogę zmienić i umiał odróżnić jedno od drugiego.
-Misje święte odbywają się co 10 lat. To szczególny czas przeżywania wiary. Co jest ich istotą?
-Istotą misji jest nawrócenie, przemiana życia. W dzisiejszych czasach ważne jest wzajemne utwierdzanie się w wierze i wspieranie się. Przekonanie, że wokół mnie są ludzie, którzy wierzą w tego samego Boga. Dziś bardzo łatwo ośmiesza się wiarę, człowieka wierzącego czy Kościół. Łatwo można się w tym wszystkim pogubić. Misje służą przekonaniu, że jesteśmy wspólnotą ludzi wierzących, że nie mamy się czego wstydzić. I że to my jesteśmy normą. To wzajemne utwierdzanie się w odpowiedzi na pytanie: w co i w kogo wierzymy? To droga od: ?Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią? do ? Dziś ze mną będziesz w raju?. Tematem tegorocznych misji jest droga wolności, jednak jest to wolność ?od? ? od grzechu, od przywiązań, od
fałszywych obrazów, które dziś często się stawia. Dla chrześcijanina Krzyż ze Zbawicielem powinien być pierwszym obrazem, który jest przed oczami. Znak krzyża to dla nas pierwsze, publiczne wyznanie wiary. Dlatego też potrzeba jest umacniać naszą wiarę poprzez misje święte. To bardzo ważne, aby mieć świadomość bycia we wspólnocie ludzi wierzących.
-Przed nami Wielki Tydzień i czas przygotowań do Świąt Wielkiej Nocy? Od czego powinniśmy zacząć?
-Ludzie często porywają się na rzeczy, na które nie mają wpływu, a te na które mają wpływ, uważają często za mniej ważne. Chcemy wszystko ?dopiąć na ostatni guzik?, zrobić wszystko na czas. Posprzątać, umyć okna, ozdobić świąteczny stół, przygotować świąteczne potrawy. Czasami już zabraknie czasu na Mszę świętą, spotkanie z Bogiem. Jednak porządki powinniśmy zacząć od siebie. Umieć dostrzec swoje ograniczenia, odróżnić to, na co mamy wpływ i starać się zmieniać, to co możemy zmienić w swoim życiu. Rozpocząć pracę nad sobą, nad swoją wiarą. Od prostych słów: ?Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego?. Chrystus zna naszą przewrotną naturę ludzką, dlatego dodaje, abyśmy nie popadli w egoizm: ?Miłujcie się wzajemnie, jak was umiłowałem? ?to jest najważniejsze przesłanie. Ile czasu poświęcamy na rozmowy o Bogu w rodzinach? Ile czasu poświęcamy Bogu w codziennych modlitwach? To od nas zależy. Czy chcemy robić porządki w naszym sercu i duszy? I czy to ?Pójdź za mną?, będzie ważne jedynie dwa razy w roku, na święta, czy też przez 365 dni w roku? Każdy z nas ma czas na własne porządki.
-Dziękuję za rozmowę.